'Ο χορος της πραγματικοτητας'

Προκειται για φελινικου τυπου αριστούργημα.Ναι για αριστούργημα.Οπου το πραγματικο και το φαντασιακο αλληλοεμπλεκονται δυναμικα.Θαλεγα το Πραγματικα φαντασιακο και το Φαντασιακα πραγματικο.Πολύ καιρο ειχα να δω τετοια ταινια.Ισως από τοτε που ειδα την ταινια CLOUD ATLAS.
Θαλεγα επισης -τηρουμενων φυσικα των αναλογιων- ότι η ταινια συνδυαζει, κατά το λατινοαμερικανικο τροπο βεβαια, στοιχεια από τις ταινιες βιωματα-αναμνήσεις του Φελινι ΡΟΜΑ και ΑΜΑΡΚΟΡΝΤ.Οπως εκει ο Φελινι αναπλαθει με τροπο ονειρικο πολλες φορες παιδικα βιωματα και αναμνήσεις,ετσι κι εδώ ο Χοδροφσκι θυμαται τον ιδιο τον εαυτο του παιδι,τον αρχικα σκληροπυρηνικο  πατερα του και την υπερευαισθητη μανα του σε συνδυασμο μ ένα σωρο γεγονοτα της εποχης εκεινης.
Αλλα βεβαια στις αναμνήσεις αυτές ο πρωταγωνιστης είναι οι πατερας που μεσα από μια σειρα γεγονοτα μεταμορφώνεται από σκληρο σταλινικο σε ουμανιστή χριστιανο,σε ουμανιστή γενικοτερα με πολύ πλατια πια θεαση του κοσμου.
Οι εικονες της ταινιας είναι εξαιρετικες,Αν ζουσε σημερα ο Φελινι,θα ενθουσιαζοταν βλέποντας την.
Ενδεχομένως βεβαια οι οπαδοι του ρεαλιστικου κινηματογραφου να 'ξινιστουν΄ βλέποντας την ταινια.Αλλα ο κινηματογραφος είναι ΤΕΧΝΗ.Και η τεχνη δεν είναι για να 'φωτογραφιζει' αλλα για να αναδημιουργει πλαθοντας πραγματικοτητα πανω στην πραγματικοτητα.Μηπως αυτό δεν εκανε ο Δ.Σολωμος στο β και το γ σχεδιασμα των Ελευθερων Πολιορκημενων?
(Και στα σινεμά και στο διαδικτυο).

Κωνσταντίνος Μουτζουρίδης