Μια ιστορία καθημερινής αγωνίας…

Απολύθηκε και ο Βασίλης. Στα 58 του έμεινε ξαφνικά χωρίς δουλειά, μετά από 33 χρόνια ‘’ευδόκιμης υπηρεσίας’’ και μάλιστα στον ίδιο εργοδότη! Πριν από δύο περίπου χρόνια είχε απολυθεί και η γυναίκα του.

Δύο παιδιά στο Πανεπιστήμιο, το ένα μάλιστα σε άλλη πόλη, οι λογαριασμοί ατέλειωτοι, ένα στεγαστικό δάνειο, οι φόροι που τρέχουν, τα έξοδα του αυτοκινήτου, η καθημερινότητα και ο ΕΝΦΙΑ έρχεται…

Ένας ακόμη ανάμεσα στην στρατιά των 1.065.337 των ήδη επίσημα καταγεγραμμένων ανέργων από τον ΟΑΕΔ. Μια μονάδα πάνω, μια μονάδα κάτω, τίποτε το σπουδαίο για τους στατιστικολόγους. Ένα ακόμη ανθρώπινο δράμα, πηγή έμπνευσης... για τους εκάστοτε αντιπολιτευόμενους πολιτικούς αλλά και τους δημοσιογράφους. Το απόλυτο δράμα για το Βασίλη  και την οικογένειά του...

Στα 58 του ο Βασίλης. Αλήθεια τι πιθανότητες έχει να αποσπαστεί από τη μεγάλη στρατιά των ανέργων και να γυρίσει και πάλι στο γνώριμο εργασιακό του περιβάλλον; Τι άλλες εναλλακτικές λύσεις απασχόλησης έχει;

Τα ευρήματα από την τελευταία Έρευνας Εργατικού Δυναμικού που διεξάγει ανά τρίμηνο η ΕΛΣΤΑΤ, δίνουν σαφείς απαντήσεις στο ερώτημα. Ο Βασίλης πρέπει να συνηθίσει στη νέα κατάσταση στην οποία βρέθηκε ξαφνικά, αν και ο ίδιος δεν έφταιξε! Να δείξει πολλή υπομονή, και… βλέπουμε. Και άντε, να το συνηθίσει ο Βασίλης, οι οικογενειακές του ανάγκες γίνεται να το συνηθίσουν;

Κάποια στιγμή έμαθε ότι φοιτήτρια φίλη της κόρης του βγάζει το χαρτζιλίκι της μοιράζοντας διαφημιστικά φυλλάδια. Δουλειά κυριολεκτικά του ποδαριού, με αμοιβή 2 με 3 ευρώ την ώρα. Στη χάση και στη φέξη. Κι αν για μια φοιτήτρια το κατοστάρικο το οποίο μπορεί να βγάλει σ’ ένα ολόκληρο το μήνα μπορεί να θεωρηθεί ένα ‘’καλό χαρτζιλίκι’’,  για τον Βασίλη των 58 ετών που θα πάρει 12 με 18 ευρώ μετά από ένα εξάωρο ορθοστασίας αποτελεί απλά την ένδειξη της τραγωδίας την οποία βιώνει αυτός και η οικογένειά του.

Αυτή είναι η σκληρή πραγματικότητα για πολλούς στην Ελλάδα του 2016! 

Και ίσως για αρκετούς να είναι ακόμη σκληρότερη!

Αγορά εργασίας ώρα μηδέν!!