Ομοφυλοφιλία και αποδοχή

         

 Κατά τον φιλόσοφο Αριστοτέλη, όταν  η φύση είναι η αιτία, τα ομοφυλόφιλα άτομα δεν είναι ανήθικα, όπως και οι γυναίκες δεν είναι ανήθικες, επειδή έχουν παθητική και όχι ενεργητική συμμετοχή στην ερωτική συνομιλία.(Ηθικά Νικομάχεια).

            Στη πορεία όμως των αιώνων και στην εξέλιξη των κοινωνιών, την αλλαγή των ηθών, τη προοδευτική αντίληψη, ίσως και την ευρύτητα της σκέψης, δημιουργήθηκε πιο ανεκτική στάση απέναντι στους ομοφυλόφιλους, η δε ομοφυλοφιλία  αντιμετωπίζεται πλέον σαν μία κατάσταση φυσική και όχι σαν μια ελεύθερη επιλογή η διαστροφή.

            Πάντοτε όμως υπήρχαν θέσεις αρνητικές, τιμωρητικές, θέσεις που περιθωριοποιούσαν τους ομοφυλόφιλους, τους φυλάκιζαν, τους διαπόμπευαν, τους διαφοροποιούσαν από τους υπόλοιπους ανθρώπους, τους ανάγκαζαν και τους ωθούσαν σε αυτοκτονίες και σε καταθλίψεις.

            Ακόμη και σήμερα, σε πολλές χώρες, η αντιμετώπιση των ομοφυλόφιλων είναι σκληρή και αδυσώπητη, οι ομοφυλόφιλοι εκδιώκονται, χαρακτηρίζονται μιαροί, επικίνδυνοι, σε αντίθεση με την αποδοχή που έχουν σε κοινωνίες πιο προοδευτικές, πιο πολιτισμένες και με μικρότερο θρησκευτικό φανατισμό.

            Και ενώ από ιατρικής πλευράς η ομοφυλοφιλία ακόμη δεν έχει διευκρινισθεί πλήρως ως προς τα αίτια που την δημιουργούν, από νομικής θέσης μπορεί να υποστηριχθεί θερμά ότι η κοινωνική αποδοχή της, αναγκάζει και επιβάλλει την αλλαγή νομοθεσίας, που αναφέρεται στα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων και ιδιαίτερα σε αυτά που απορρέουν από το σύμφωνο συμβίωσης, που διασφαλίζει τα ζευγάρια του ίδιου φύλου, τα προστατεύει, δεν τα εκθέτει σε κινδύνους, δεν τα εξευτελίζει.

            Με την αξιοπρέπεια λοιπόν να είναι η κυρίαρχη στάση των ομοφυλόφιλων, την απουσία πρόκλησης, το τέλος των gay parades που τους γελοιοποιούν, είναι βέβαιο ότι οι τελευταίοι θα βρουν το δρόμο τους σε όλους τους τομείς της ζωής και όχι μόνο στους καλλιτεχνικούς χώρους.-