Τοπική Αυτοδιοίκηση και Κρίση

Όσοι έχουν έστω και επιδερμική  επαφή με τα τεκταινόμενα  στην τοπική αυτοδιοίκηση αντιλαμβάνονται πλέον πως μια σειρά από ζωτικής σημασίας αρμοδιότητες αυτής έχουν περάσει ή χρειάζονται την έγκριση και άδεια άλλων πιο συγκεντρωτικού τύπου υπηρεσιών.

 Στην Ελλάδα της κρίσης, προσλήψεις,δημιουργία θέσεων εργασίας, άδειες μικροπωλητών κλπ είναι ένα απαγορευμένο πεδίο για τους Δήμους και χρειάζεται η έγκριση της εκάστοτε περιφέρειας για την πραγμάτωση τους

Αντ αυτού στην  τοπική αυτοδιοίκηση πλέον  έχουν  απομείνει αρμοδιότητες όπως η χωροταξική τοποθέτηση των κάδων απορριμάτων, τα εκατοστά πεζοδρομίου που θα καταλαμβάνουν τα «stand” των περιπτέρων κλπ.

Στην ζοφερή πραγματικότητα όμως που βιώνει ο λαός μας τα τελευταία χρόνια, με την ανεργία  και την ύφεση κυριολεκτικά να «θερίζουν», μια τοπική αυτοδιοίκηση με λυμένα τα χέρια της θα μπορούσε να αποτελέσει κυματοθραύστη στην γενικευμένη ανέχεια και γιατί όχι να δώσει ενίοτε και τις λύσεις που χρειάζονται

Βέβαια η πολιτεία , με μια σειρά από νόμους, δεν «έκλεψε» τυχαία αρμοδιότητες  από τους Δήμους.

Μην ξεχνάμε άλλωστε πως ιστορικά εχθρός κάθε κεντρικής εξουσίας είναι η αποκέντρωση. Ας έχουμε όμως και στο μυαλό μας πολλά και πολλαπλά παραδείγματα όπου μια τοπική αυτοδιοίκηση , με λυμένα τα χέρια της κατάφερε να συγκροτήσει τοπικά μοντέλα οικονομίας που θα ζήλευε ακόμη και το ίδιο το κράτος και η κεντρική εξουσία. Από το παράδειγμα της Μαριναλέντα στην Ισπανία και των κοινοτήτων τοπικής αυτοδιοίκησης των Ζαπατίστας στο νότιο Μεξικό μέχρι  μεγάλους και μικρούς δήμους στην καρδιά της Ευρώπης  βλέπουμε πως τα αποτελέσματα  δεν είναι ευκαταφρόνητα.

Μήπως πρέπει να ξεκινήσει  μια μεγάλη κουβέντα για τις αρμοδιότητες  που θα πρέπει να έχει ένας Δήμος στα χέρια του; Ή καλύτερα μήπως πρέπει να ξεκινήσει ένας αγώνας για την διεκδίκηση αυτών;

Το να σου αφαιρούν το δικαίωμα να "πολεμήσεις"  την ανέχεια  οδηγεί αργά ή γρήγορα σε μια μάχη για την επιβίωση

paket