Είναι η εφαρμογή ανόητε…

Η προσβλητική αυτή ατάκα του Γερμανού ΥΠΟΙΚ κ. Σόιμπλε, σε παράφραση του  γνωστού συνθήματος που χρησιμοποίησε ο Bill Clinton "Is the economy, stupid", σε προεκλογική του εκστρατεία ως Κυβερνήτης, είναι προφανές ότι αφορούσε τον κ. Αλέξη Τσίπρα. Αποτελεί σαφέστατα μία άκομψη και έμμεση προσβολή, που δεν συνηθίζεται σε συναντήσεις τόσο υψηλού επιπέδου! Όσο και αν προσπάθησε να το συμμαζέψει επικοινωνιακά η Ελληνική Κυβέρνηση με διαρροές…, οι εντυπώσεις που δημιουργεί είναι και ξεκάθαρες αλλά και εξαιρετικά επικίνδυνες. Επισημαίνουμε ότι ο κ. Αλ. Τσίπρας δεν είναι ένας απλός πολίτης, αλλά πρωθυπουργός μίας χώρας την οποία και εκπροσωπεί διεθνώς. Συνεπώς η όποια προσβολή στον κ. Αλ. Τσίπρα, έχει επιβαρυντική σημασία για ολόκληρη τη χώρα, τουλάχιστον για όσο την εκπροσωπεί...

Η πορεία του κ. Αλέξη Τσίπρα στη διακυβέρνηση της χώρας ξεκίνησε σαφώς ως αντιμνημονιακή, αλλά όπως εξελισσόταν στη συνέχεια η διαπραγμάτευση με ασάφειες και καθυστερήσεις, οδηγούσε τη χώρα εκτός ευρώ με άγνωστες συνέπειες. Η απειρία του και οι παγίδες που του έστησαν στο σύνολό τους  οι δανειστές τον οδήγησαν μαθηματικά στο δραματικό φινάλε με την υπογραφή ενός σκληρού Μνημονίου. Πολλοί είναι εκείνοι που αναρωτήθηκαν μήπως ο Έλληνας πρωθυπουργός και γενικότερα η αριστερά, έπαιξαν το ρόλο του "χρήσιμου μπαλαντέρ". Αρχικά για εκείνους που ήθελαν να πλήξουν την Ευρωζώνη, αλλά και για τους Ευρωπαίους οι οποίοι τελικώς οδήγησαν “πολιτικά” το Μνημόνιο στα μέτρα τους. Η ελληνική υποταγή στέλνει συγχρόνως σκληρό μήνυμα και στις άλλες χώρες κυρίως του ευρωπαϊκού Νότου με πολιτικά κινήματα που υπόσχονται την αλλαγή της Ευρώπης...

Ο κ. Αλ. Τσίπρας έπαιξε μέχρι τέλος το ρόλο του. Αφενός υποσχόμενος το καλοκαίρι πέρυσι ότι θα καταφέρει πολύ περισσότερα από ότι μπορούσε. Αφετέρου υπερεκτίμησε τις δυνατότητές επιρροής του στην ελληνική κοινωνία. Οι δανειστές τώρα απαιτούν αυτά που υποσχέθηκε και αυτό του τόνισε εμμέσως πλην σαφώς ο κ. Σόιμπλε. “Εφάρμοσε όλα αυτά για τα οποία δεσμεύτηκες και άσε τα επικοινωνιακά τεχνάσματα. Δεν μας αρκούν τα λόγια, χρειαζόμαστε και έργα”. Είναι όμως εμφανές πως η εφαρμογή του Μνημονίου θα οδηγήσει στην πολιτική του θυσία. Όμως οι δανειστές μας ενδιαφέρονται αποκλειστικά για τα συμφέροντά τους, άλλωστε το ίδιο παιχνίδι έπαιξαν και με τον προκάτοχό του, τον κ. Αντ. Σαμαρά. Τα περιθώρια ελιγμών που του έχουν απομείνει είναι ελάχιστα με την ελληνική κοινωνία στα κάγκελα. Θα μπορέσει τελικά ο κ. Αλ. Τσίπρας να περάσει μέσα από τις Συμπληγάδες πέτρες σώος ή θα συντριβεί ανάμεσά τους…